ေႏြခ်ည္းသက္သက္မ်ား

ေနေရာင္ျခည္ေတြ မင္းရဲ႕အၾကည့္မွာ
အလင္းယိုင္တယ္ ဘဒၵါ …
ႏွင္းဆီေတြေခါင္းငံု႕ေနၾကတာလည္း
အဲဒီအၾကည့္ေအာက္မွာပါပဲ
အဲဒီအၾကည့္ေအာက္က
ငါ့ေျခလွမ္းေတြအေၾကာင္းကေတာ့
ေသာ့ပိတ္ထားလိုက္ေတာ့မယ္

မင္းလက္အစံုနဲ႔
ငါ့ကိုၿငိမ္းသတ္ခြင့္ေပးပါ … ဘဒၵါ
ဘယ္သူ႔ေၾကာင့္ ေလာင္ကၽြမ္းခဲ့သလဲဆိုတာကေတာ့
ငါမေျဖႏိုင္ခဲ့တဲ့ ေမးခြန္းပါ
မင္းဘယ္သြားမလဲဆိုတဲ့ ေမးခြန္းမ်ိဳး
ငါ့ကို မေမးပါနဲ႔
လူတိုင္းမွာ လွပတဲ့အိပ္မက္ေတြ႐ွိတာ ေသခ်ာရင္
ငါေသြးပ်က္ခဲ့ရတဲ့ အိပ္မက္ေတြကို
ဧဒင္ဥယ်ာဥ္ရဲ႕ အေနာက္ေျမာက္ေထာင့္မွာ
ျမွဳုပ္ေပးပါ

မ်က္ႏွာမလြဲလိုက္ပါနဲ႕ ဘဒၵါ …
ဒါ … လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ ရာဇ၀င္ပါ
မင္းေ႐ွ႕မွာမ႐ွိေတာ့တဲ့ လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ ရာဇ၀င္ပါ
ငါေက်ာခိုင္းခဲ့တာမဟုတ္ပါဘူး
ဒါေပမယ့္ ငါသြားမယ္ ဘဒၵါ
ေ၀းရင္ၿပီးေရာသေဘာပါ
မင္းမငိုဘူးဆိုတာ ငါေသခ်ာသိပါတယ္
ငါငိုလား မငိုလားဆိုတာလည္း
ငါေသခ်ာသိပါတယ္

ဘဒၵါ …
မင္းကေရာဘာေတြေသခ်ာခဲ့သလဲ
ငါေသခ်ာခဲ့တာေနာက္တစ္ခု႐ွိေသးတယ္ ဘဒၵါ …
မင္းရဲ႕ၿမိဳ႕ျပယႏၱရားမွာ ႐ိုးရာပ်က္ခဲ့ရတဲ့
ေတာအုပ္တစ္ခုရဲ႕ ႐ွင္လန္းစိမ္းထြားျခင္းအေၾကာင္းေပါ့
ဒါ ကံၾကမၼာလား
ငါ မယံုဘူး ဘဒၵါ …
အဲဒီ အ႐ိုးတန္းလန္းနဲ႔ ေတာအုပ္ထဲမွာ
မင္းရဲ႕ပြင့္ေႂကြ႐ြက္ျဖဳတ္ ဂီတက
အခုခ်ိန္ထိ စီးလြင့္ေနတုန္းပဲ …

မင္းၾကားရသလား ဘဒၵါ …
၀တ္ဆံေတြ လူးလိမ့္ေႂကြက်သံကို နားေထာင္ရင္း
အဲဒီ လမ္းအတိုင္းေလွ်ာက္သြားပါ
စိတ္မေကာင္းမျဖစ္ပါနဲ႔
မင္းေလွ်ာက္ဖို႔ေႂကြတယ္လုိ႔မွတ္ပါ
အဲဒီအတိုင္းမွတ္ပါ
အဲဒီအတိုင္းေလွ်ာက္ပါ … ဘဒၵါ
မင္းအတြက္မလံုေလာက္ေသးဘူးဆိုရင္
သံသရာမွာပြင့္မယ့္ပန္းေတြကိုပါ
ငါခင္းေပးပါ့မယ္

ဘဒၵါ …
ငါကမင္းရဲ႕ မိုးေလ၀သမွာ
အႀကိမ္ႀကိမ္မိုးေခါင္ခဲ့ရတဲ့ မိုးကာတစ္ထည္ပါ
ငါ့အတြက္ကေတာ့
ေခၚမရခဲ့တဲ့ဖုန္းနံပါတ္ဟာ
မင္းနာမည္ပါပဲ
ဒိုင္ယာရီထဲမွာ ငါသိမ္းထားမယ္

မင္းရဲ႕ဘယ္ဖက္လက္ထဲမွာ
ငါ့၀ိညာဥ္တည္ျခင္းအားျဖင့္
ငါ့ကိုတစ္ပါးသူတို႔ ျပက္ရယ္ျပဳပါေစ
ထိုသို႔အားျဖင့္ ငါ့ကိုၿငိမ္းသတ္ခြင့္ေပးပါ ဘဒၵါ
ထိုသို႔အားျဖင့္
ဆူးစူးခံခဲ့ရေသာ ႏွင္းဆီတစ္ပြင့္အေၾကာင္း
ေလာက သိ၊ ၾကားပါေစ

“ည” က အေမွာင္ကိုဖားလ်ားခ်ရင္း
ငုတ္တုတ္ထိုင္ေနတယ္
လေရာင္ဟာ ညရဲ႕ရင္ဘတ္မွာ
စူးနစ္ျမဳပ္ကၽြံလို႔
ငါ့ေ႐ွ႕ကလမ္းမႀကီးကေတာ့
တေစၧတစ္ေကာင္ရဲ႕ လွ်ာကိုျဖန္႔ခင္းထားသလိုပဲ
ငါသြားမယ္ ဘဒၵါ
ငါေက်ာခိုင္းတာ မဟုတ္ပါဘူး
ေအာက္တိုဘာ ၈ရက္ရဲ႕ စာမ်က္ႏွာကို ဖြင့္ၾကည့္ပါ
ႏွင္းဆီ ႐ုပ္ႂကြင္းတစ္ခုမင္းေတြ႕လိမ့္မယ္

ဘဒၵါ …
မင္းရဲ႕ေအာင္ႏိုင္ျခင္းအလံကို
ငါ့ႏွလံုးသားတည့္တည့္မွာစိုက္ၿပီး
တံပိုးခရာမႈတ္၍
ေက်းကၽြန္ျဖစ္ေၾကာင္းေၾကညာပါ
ဘဒၵါ
ထိုသို႔အားျဖင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းပါေလ
ငါသြားမယ္ ဘဒၵါ
ၿငိမ္းခ်မ္းပါေလ …

ဘဒၵါ …
ငါဟာ ေႏြရာသီျဖစ္တယ္
မိုးမျမင္ ေလမျမင္ ပူေလာင္လို႔
ငါဟာ …
ေႏြရာသီျဖစ္တယ္ ။ ။