ကုိယ့္ကိုကိုယ္ အေမွာင္ခ်ထားရတာေလာက္ ခါးတာမရွိဘူး

တကယ္ဆို …
ေဟာဒီမေသခ်ာမႈေတြကို သူလိုခ်င္ပံုမရဘူး
အနိစၥ၊ ဒုကၡ၊ အနတၱေတြကို သူလိုခ်င္ပံုမရဘူး
တနင့္တပိုးေတြကို သူလိုခ်င္ပံုမရဘူး
သတင္းစာ၊ ဂ်ာနယ္ေတြကို သူလိုခ်င္ပံုမရဘူး
ရွိမႈ၊ မရွိမႈေတြကို သူလိုခ်င္ပံုမရဘူး
ေ၀ႆႏ ၱရာမင္းရဲ႕အလွဴေတြကို သူလိုခ်င္ပံုမရဘူး
အာလာဒင္မီးခြက္ကို သူလိုခ်င္ပံုမရဘူး
ဒါ၀င္ရဲ႕ေမ်ာက္တစ္ေကာင္ကို သူလိုခ်င္ပံုမရဘူး
စိတ္ၾကြေဆးေတြကို သူလိုခ်င္ပံုမရဘူး
မိတၱဗလဋီကာကို သူလိုခ်င္ပံုမရဘူး
ေရွ႕မွတ္တိုင္ပါသလားကို သူလိုခ်င္ပံုမရဘူး
ရီေလတီဗီတီကို သူလိုခ်င္ပံုမရဘူး
အင္း … သူလိုခ်င္ပံုမရဘူး
အဟင္း … သူလိုခ်င္ပံုမရဘူး
ဒါမွမဟုတ္ … သူလိုခ်င္ပံုမရဘူး
ေ၀ေ၀၀ါး၀ါး … သူလိုခ်င္ပံုမရဘူး
(သို႔မဟုတ္) … သူလိုခ်င္ပံုမရဘူး

တံခါးေတြအကုန္ဖြင့္ထားခဲ့တာေတာင္
သူ၀င္မလာခဲ့ …
ေသခ်ာပါတယ္
သူတိတ္တိတ္ေလးပဲေမွာင္ေနခ်င္တယ္ဆိုတာ … ။    ။